آنچه در این مقاله می‌خوانید
گاهی سازمان‌ها «رایانش ابری» و «شبکه ابری» را جایگزین یکدیگر می‌دانند. گرچه این دو استراتژی شباهت‌هایی دارند؛ اما اهداف و فرآیندهایشان متفاوت است.
در واقع رایانش و شبکه‌سازی ابری دو ایده مرتبط اما متفاوت از یکدیگر هستند.
رایانش ابری بر نحوه اجرای اپلیکیشن‌ها تمرکز می‌کند؛ درحالی‌که شبکه‌سازی ابری نحوه مدیریت و ارتباطات بین اپلیکیشن‌ها را پوشش می‌دهد.
رایانش ابری چیست؟
رایانش ابری میزبانی سازمان‌ها را از حالت سنتی و درون‌سازمانی به دیتاسنتر تأمین‌کننده خدمات ابری (CSP) منتقل می‌کند. در این صورت، مشتریان سازمانی به زیرساخت‌های سرویسی که اجرا می‌کنند دسترسی ندارند و نمی‌توانند آن را مستقیماً کنترل کنند.
ما به سه روش متفاوت می‌توانیم از خدمات ابری استفاده کنیم که هر کدام از آن‌ها دسترسی به سطح متفاوتی از کنترل و نظارت را برای سازمان‌ها امکان‌پذیر می‌کنند:
زیرساخت به عنوان سرویس (IaaS)
IaaS زیرساخت مناسبی را برای ایجاد ماشین‌های مجازی (VMs) در اختیار مشتریان قرار می‌دهد. مشتریان با استفاده از این سرویس می‌توانند بر لایه‌ای بالاتر از سیستم‌عامل نظارت کنند.
پلتفرم به عنوان سرویس (PaaS)
PaaS دسترسی به محیط میانی فضای رایانشی مثل پایگاه‌داده یا سرور اپلیکیشن جاوا را فراهم می‌کند تا مشتریان با استفاده از آن اپلیکیشن‌های خود را مستقر کنند. همچنین آن‌ها می‌توانند حجم کاری خود را با استفاده از PaaS مدیریت کنند؛ اما به آنچه زیر این لایه یا خارج از آن قرار دارد دسترسی ندارند.
نرم‌افزار به عنوان سرویس (SaaS)
SaaS دسترسی به نرم‌افزاری در حال اجرا را فراهم می‌کنند و مشتریان با استفاده از آن می‌توانند تنها به کاربران، داده‌ها و اطلاعات پیکربندی خود دسترسی داشته باشند. آن‌ها نمی‌توانند محیط ابری یا سیستم‌عاملی که نرم‌افزار در آن اجرا می‌شود را ببینند.
شبکه ابری چیست؟
شبکه‌سازی ابری شامل انتقال مدیریت شبکه، کنترل و حتی نحوه اتصال داده‌ها به زیرساختی ابری و خارج از سازمان است. شبکه‌سازی ابری از سرویس‌های ابری برای کنترل ترافیک شبکه و اتصال منابع شبکه به یکدیگر استفاده می‌کند.
مثال‌های زیر انواع کارکرد شبکه‌سازی ابری را نشان می‌دهد:
- استفاده از کنترلگرهای شبکه ابری برای مدیریت شبکه ابری بی‌سیم (WLAN) در یک سازمان
- استفاده از کنترلگرهای شبکه ابری برای هدایت شبکههای گسترده (WANs) به سمت SD-WAN ها
- استفاده از شبکه گسترده داخلی ارائه‌دهنده خدمات ابری برای انتقال ترافیک WAN سازمان بین نقاط جغرافیایی مختلف
در مقایسه با شبکههای سنتی، شبکه‌سازی ابری می‌تواند جایگزین واحد کنترل بیشتر بخش‌های ساختار شبکه شود، آن هم بدون این که به عملکرد شبکه ضربه‌ای وارد شود.
رایانش ابری و شبکه‌سازی ابری؛ مرتبط ولی مجزا
طبیعتا هم‌پوشانی‌ای میان شبکه‌سازی ابری و رایانش ابری وجود دارد. هر کسی که از طریق IaaS به پلتفرمی ابری دسترسی دارد، در حقیقت در آن محیط از شبکه‌سازی ابری برای اتصال ماشین‌های مجازی به یکدیگر، سایر سرویس‌های ابری و اینترنت استفاده می‌کند. در ابر هیبرید، سازمان‌ها از شبکه‌سازی ابری برای اتصال داخلی منابع ابری به سیستم‌های داخلی پایگاه‌های داده استفاده می‌کنند.
علاوه بر این در شبکه هیبریدی مدرن، انتقال برخی از عملکردهایی که توسط تجهیزات شبکه سنتی انجام می‌شدند، عادی است. همچنین ممکن است سازمانی متعادل‌کننده بار جهانی را روی اپلیکیشن مجازی مستقر در محیط IaaS اجرا کند. استفاده از پلتفرم مدیریت WAN یا امن کردن درگاه وب از طریق یک SaaS مثال‌هایی از این دست هستند.
تاثیر رایانش ابری بر آینده اینترنت
کاربرد رایانش ابری و شبکه ابری چقدر همه‌گیر شده است؟
تقریباً تمامی سازمان‌ها از رایانش ابری استفاده می‌کنند؛ طبق برآوردها 99 درصد سازمان‌ها در حال استفاده از SaaS هستند. تعداد کمتری نیز از شبکه‌سازی ابری استفاده می‌کنند؛ اما بعضی از ترندها باعث شده‌اند استفاده از دسته دوم به سرعت افزایش پیدا کند. مثل لیست زیر:
- محبوبیت روزافزون کاربرد IaaS که تعداد سازمان‌های مجهز به آن از 50 درصد هم گذشته است.
- رشد سریع سرویس‌های کنترل دسترسی به شبکه با اعتماد صفر (Zero trust) و جایگزین‌شدن آن‌ها به جای VPN ها.
- گسترده شدن لبه خدمات امنیتی (security service edge) و لبه خدمات دسترسی ایمن (Secure Access Service Edge)
- گستردگی مداوم WLANهای مدیریت شده توسط ابر
این مقاله را به اشتراک بگذارید
