۱۰ نکته مهم برای نقاط پایانی (Endpoints) که باید بدانید!

در دنیای دیجیتال امروزی که در آن اتصال حرف اول را می‌زند، نقاط پایانی (Endpoints) به‌عنوان دروازه‌ای به پادشاهی دیجیتال هر کسب‌وکار عمل می‌کنند. به همین دلیل، نقاط پایانی یکی از اهداف موردعلاقه هکرها هستند.

طبق گزارش شرکت بین‌المللی داده (International Data Corporation)، 70درصد از نقض‌های اطلاعات رخ داده از نقطه پایانی شروع می‌شود. نقاط پایانی محافظت نشده، نقاط ورود آسیب پذیری را برای راه‌اندازی حملات سایبری ویرانگر فراهم می‌کنند. با توجه به اینکه تیم‌های فناوری اطلاعات نسبت به قبل نیاز به محافظت از نقاط پایانی بیشتر – و انواع بیشتری از نقاط پایانی – دارند، دفاع از این محیط چالش برانگیزتر شده است.

شما باید امنیت نقطه پایانی خود را بهبود بخشید، اما از کجا شروع می‌کنید؟ اینجاست که این راهنما به کارتان می‌آید.

ما در این مقاله 10 نکته برتر امنیتی نقاط پایانی را که هر متخصص فناوری اطلاعات و امنیت باید در نظر داشته باشد و لازم است شما نیز بدانید گردآوری کرده‌ایم. از شناسایی نقاط ورودی گرفته تا پیاده‌سازی راه‌حل‌های تشخیص و پاسخ نقطه پایانی (Endpoint detection and response) به اطلاعاتی که برای دفاع با اطمینان از نقاط پایانی خود نیاز دارید، می‌پردازیم.

۱. نقاط پایانی خود را بشناسید: شناسایی و درک نقاط ورود خود

درک‌کردن نقاط پایانی شبکه‌تان مانند ایجاد نقشه‌ای برای استراتژی امنیت سایبری شما است. با بررسی تمام نقاط پایانی که می‌تواند دروازه‌ای برای تهدیدات سایبری باشند شروع کنید.

موجودی کاملی از نقاط پایانی بگیرید و آن‌ها را بر اساس میزان حساسیت و حیاتی‌بودن‌شان دسته‌بندی کنید. این به شما کمک می‌کند تا دفاع خود را برای رفع آسیب‌پذیری‌های خاص مرتبط با هر دستگاه تنظیم کنید.

نکات بیشتر:

• از ابزارهای مدیریت دارایی برای حفظ موجودی به‌روزشده از تمام نقاط پایانی استفاده کنید.
• نقاط پایانی را بر اساس عملکردها و اهمیت آنها برای سازمان دسته‌بندی کنید.
• برای نقاط پایانی بحرانی اقدامات امنیتی را اولویت‌بندی کنید.

۲. استراتژی وصله فعال ایجاد کنید

به‌روزرسانی‌کردن منظم سیستم‌عامل‌ها و برنامه‌ها بستر امنیت نقاط پایانی است. توسعه استراتژی مدیریت وصله فعال (Proactive Patch Strategy) تضمین می‌کند که آسیب‌پذیری‌های شناخته شده به‌سرعت برطرف شود و خطر سوءاستفاده توسط مجرمان سایبری کاهش یابد. با ایجاد فرایند وصله اصولی و به‌موقع می‌توانید اطمینان حاصل کنید که نقاط پایانی با آخرین وصله‌های امنیتی به‌روز می‌شوند. این کار می‌تواند از حوادث احتمالی که می‌تواند داده‌های حساس را به خطر بیندازد یا عملیات را مختل کند، جلوگیری کند.

نکات بیشتر:

• به‌روزرسانی‌ها را با ابزارهای مدیریت وصله خودکار ساده‌سازی کنید یا به دنبال راه‌حل‌های امنیتی مدیریت‌شده برای کاهش این بار بر دوش تیم خود باشید.
• وصله‌ها را بر اساس شدت و تأثیر بالقوه آنها اولویت‌بندی کنید.
• به‌روزرسانی‌ها را در محیطی غیرتولیدی و قبل از عرضه گسترده آزمایش کنید.
• وصله‌ها را در ساعات کم‌ترافیک مصرف (off-peak hours) زمان‌بندی کنید تا اختلالات را به حداقل برسانید.

۳.  با استفاده از احراز هویت چندمرحله‌ای (MFA) یک لایه دفاعی بیشتر اضافه کنید

پیاده‌سازی احراز هویت چندمرحله‌ای (Multi-Factor Authentication)، لایه‌‎ای محافظتی در برابر دسترسی غیرمجاز به نقاط پایانی اضافه می‌کند. با ملزم‌کردن کاربران شبکه‎‌تان به ارائه چندین شکل شناسایی – مانند رمز عبور، توکن امنیتی یا تشخیص چهره – می‌توانید امنیت نقاط پایانی خود را به میزان قابل‌توجهی افزایش دهید.

کاربران خود را تشویق کنید تا احراز هویت چندمرحله‌ای را در همه دستگاه‌ها برای تقویت مکانیزم‌های احراز هویت اتخاذ کنند. آن‌ها را در مورد اهمیت این روش و چگونگی جلوگیری از دسترسی مجرمان سایبری، حتی در صورت به دست‌آوردن اطلاعات ورود، آگاه کنید.

نکات بیشتر:

• احراز هویت چندمرحله‌ای را برای همه حساب‌های کاربری را فعال کنید؛ به‌ویژه برای آنهایی که به اطلاعات حساس دسترسی دارند.
• برای اطمینان از اثربخشی مداوم احراز هویت چندمرحله‌ای، به‌طور منظم تنظیمات  را بررسی کنید.
• MFA را با ورود تک‌مرحله‌ای (SSO) ترکیب کنید تا راحتی و امنیت را متعادل کنید.

۴. اصل حداقل دسترسی را بپذیرید

پایبندی به اصل حداقل دسترسی می‌تواند به شما کمک کند تا تعادل مناسبی بین امنیت و عملکرد برقرار کنید. اصل حداقل دسترسی به این صورت عمل می‌کند که به کاربر، برنامه یا فرایند فقط به اندازه‌ای که برای انجام وظیفه خود نیاز دارد، دسترسی می‌دهد.

با محدودکردن دسترسی کاربران به حداقل میزان مورد نیاز برای نقش‌های‌شان، خطر دسترسی غیرمجاز به دستگاه‌های متصل به شبکه را کاهش می‌دهید. مطمئن شوید که بدون اینکه در عملکرد روزانه اختلال ایجاد شود، به طور منظم مجوزهای دسترسی را برای حفظ امنیت بررسی می‌کنید.

نکات بیشتر:

• سطح دسترسی کاربران، برنامه‌ها یا فرآیندها را برای شناسایی و به‌حداقل‌رساندن امتیازات غیرضروری بررسی کنید.
  • از کنترل‌های دسترسی مبتنی بر نقش استفاده کنید تا دسترسی‌ها با وظایف شغلی هماهنگ شوند.
  • بررسی‌های منظمی تنظیم کنید تا اصل حداقل دسترسی در طول زمان به‌طور مؤثر حفظ شود.

۵. لایه‌های دفاعی خود را برای نقاط پایانی افزایش دهید

تصور کنید که قلعه‌‎ای با چندین دیوار محافظ بسازید؛ این مفهوم دفاع عمیق است. ترکیب فایروال‌ها، نرم‌افزار آنتی‌ویروس، تشخیص و پاسخ نقطه پایانی و تشخیص نفوذ، وضعیت امنیتی قوی برای نقاط پایانی و شبکه‌های گسترده‌تر ایجاد می‌کند. این رویکرد تضمین می‌کند که حتی اگر لایه‌ای نقض شود، لایه‌های دیگر دست‌نخورده باقی می‌مانند و دفاع جامعی در برابر هر برنامه‌ای که هکرها نسبت به شما داشته باشند ارائه می‌دهد.

نکات بیشتر:

• دفاع عمیق معمولاً شامل ترکیبی از کنترل‌های امنیتی فیزیکی، کنترل‌های امنیتی فنی و کنترل‌های امنیتی اجرا است.
• برای تعیین لایه‌های مورد نیاز، به دنبال شکاف بین اجزای سیستم باشید که مهاجمان بتوانند از آن‌ها نفوذ کنند.
• یک راه‌حل امنیت سایبری مدیریت‌شده را برای استقرار و مدیریت این لایه‌های دفاعی چندگانه در نظر بگیرید.

۶. مشاهده لحظه‌ای وضعیت نقاط پایانی را در اولویت قرار دهید

میانگین جهانی زمان اقامت هکر در محیط مقصد 16 روز است. این بدان معناست که هکری می‌تواند به مدت دو هفته و نیم در محیط هدف حضور داشته باشد تا شناسایی شود!

سرعت و دقت در تشخیص زودهنگام حوادث احتمالی بسیار مهم است. بهترین راه برای استفاده از وقت خود، سرمایه‌گذاری در راهکارهای امنیت نقاط پایانی است که نظارت و تله‌متری لحظه‌ای را فراهم می‌کنند.

تله‌متری لحظه‌ای آگاهی عمیقی در مورد شرایط و رفتارهای همه نقاط پایانی و همچنین فعالیت‌هایی که در آنها اتفاق می‌افتد ارائه می‌دهد. این حد از آگاهی می‌تواند به کاهش خطر نقاط کور، شناسایی الگوها و رفتارهای غیرعادی و شناسایی تهدیداتی که راه‌حل‌های پیشگیرانه دیگر (مانند آنتی‌ویروس و فایروال‌ها) را دور زده‌اند، کمک کند. همچنین می‌تواند به‌عنوان هشدار اولیه‌ای برای حوادث امنیتی احتمالی عمل کند.

نکات بیشتر:

• به دنبال ابزارهای امنیتی یا راه‌حل‌های مدیریت‌شده‌ای باشید که دارای قابلیت نظارت در لحظه هستند.
• هشدارهایی را تنظیم کنید تا در صورت شناسایی فعالیت‌ها و ناهنجاری‌های مشکوک فعال شوند، یا به دنبال راه‌حل‌هایی باشید که توسط مرکز عملیاتی امنیتی (Security Operations Center) پشتیبانی می‌شوند که می‌تواند این هشدارها را برای شما فعال کند.
• به طور منظم داده‌های تله‌متری را تجزیه‌وتحلیل کنید تا روندها را شناسایی کنید و قابلیت‌های تشخیص تهدید خود را افزایش دهید.

۷. پیاده‌سازی راه‌حل تشخیص و پاسخی نقطه پایانی

Endpoint detection and response به معنای تشخیص و پاسخ نقطه پایانی است. تشخیص و پاسخ راه‌حل امنیتی نقاط پایانی است که برای نظارت، شناسایی و فعال‌کردن تحقیقات و پاسخ مداوم به تهدیدات سایبری طراحی شده است.

نقاط پایانی میدان نبرد جدید برای حملات سایبری هستند. برای داشتن شانس پیروزی در این میدان، به توانایی شناسایی تهدیدات شناخته و ناشناخته و پاسخ سریع و کارآمد به آنها نیاز دارید. اینجاست که راه‌حل تشخیص و پاسخی نقطه پایانی می‌تواند کمک کند.

تشخیص و پاسخ نقطه پایانی برای ارائه نظارت در لحظه و تشخیص تهدید در سطح نقطه پایانی طراحی شده است و تیم‌های فناوری اطلاعات را قادر می‌سازد تا در صورت شناسایی سریع فعالیت مشکوک، پاسخ دهند. انتخاب EDR می‌تواند دفاع نقطه پایانی شما را تقویت کند و اطلاعات مفیدی در اختیارتان قرار دهد، اطلاعاتی مانند چه کسی یا چه چیزی به کجا، در چه زمانی و چگونه حمله کرده است. این ویژگی واقعاً همان چیزی است که تشخیص و پاسخ نقطه پایانی را از آنتی‌ویروس، فایروال‌ها یا سایر راه‌حل‌های پیشگیرانه متمایز می‌کند و به همین دلیل است که لایه مکملی در هر پشته امنیتی است.

نکات بیشتر:

• نیازها و بودجه خاص خود را هنگام انتخاب راه‌حل EDR در نظر داشته باشید.
• به دنبال راه‌حلی باشید که تشخیص و هشدار لحظه‌ای را ارائه می‌دهد، راه‌اندازی و استفاده از آن آسان است و با سایر ابزارهای شما به‌خوبی منطبق شود.
•  راهکارهای EDR (شناسایی و پاسخ به تهدیدات نقاط پایانی) به این صورت نیستند که یک‌بار تنظیم کنید و دیگر به آن نیازی نداشته باشید. به این فکر کنید که آیا مهارت‌ها و توانایی لازم برای مدیریت این راهکار را به‌تنهایی دارید یا خیر.
• ارزیابی کنید که آیا راه‌حل مدیریت‌شده یا نشده تشخیص برای شما مناسب است یا خیر.

۸. سیاست شفاف برای استفاده از دستگاه‌های شخصی (BYOD) تدوین کنید

Bring Your Own Device به معنای استفاده از دستگاه شخصی خودتان است. خط‌مشی BYOD به کارمندان یک سازمان اجازه می‌دهد تا از رایانه‌ها، تلفن‌های هوشمند یا سایر دستگاه‌های خود برای اهداف کاری استفاده کنند.

زمانی‌که کارمندان کامپیوتر‌های شخصی، گوشی‌های هوشمند یا سایر دستگاه‌های خود را به محل کار می‌آورند، به معنای افزایش تعداد نقاط پایانی برای دفاع و افزایش پتانسیل نقاط ورودی برای جلوگیری از هکرها است.

ایجاد خط‌مشی استفاده از دستگاه خود (BYOD) می‌تواند به کاهش خطرات احتمالی کمک کند و درعین‌حال انعطاف‌پذیری و راحتی استفاده از دستگاه شخصی را حفظ کند. سیاستی که به‌خوبی تعریف شده باشد، دستورالعمل‌هایی را برای استفاده از دستگاه‌های شخصی اجرا می‌کند و مطمئن می‎‌شود که دستگاه‌ها با استانداردهای امنیتی مطابقت دارند و به طور منظم نظارت می‌شوند.

نکات بیشتر:

• سیاست جامعی ایجاد کنید که الزامات استفاده و امنیت را برای دستگاه‌های شخصی در محل کار مشخص کند.
• برای کمک به اجرای سیاست‌ها به ابزارهای مدیریت دستگاه تلفن همراه (Mobile Device Management) رجوع کنید.
• به طور منظم دستگاه‌های BYOD را هم از نظر انطباق و هم برای پایبندی به امنیت بررسی کنید.

۹. اولین خط دفاعی خود را با آموزش منظم امنیت سایبری توانمند کنید

اولین خط دفاعی در هر سازمانی کاربران و کارمندان هستند. برگزاری جلسات آموزشی منظم امنیت سایبری می‌تواند آنها را با بهترین شیوه‌ها برای محافظت از نقاط پایانی و آگاهی از اینکه باید مراقب چه تهدیداتی باشند، توانمند کند.

می‌توان فرهنگ آگاهی از امنیت را به‌راحتی و بدون نیاز به اینکه هر کارمند دارای مدرک کارشناسی ارشد در امنیت سایبری باشد، شکل داد. برنامه‌های آموزشی امنیت به‌طور منظم به کارکنان کمک می‌کنند تا نحوه شناسایی و گزارش تهدیدات امنیتی احتمالی را یاد بگیرند. با آموزش کارکنان و تبدیل آن‌ها به بخش فعالی از تلاش‌های امنیتی، می‌توانید عنصر انسانی دفاع را در سطح نقاط پایانی و حتی فراتر تقویت کنید.

برای آگاهی بیشتر از روش‌های آموزش امنیت به‌طور سازمانی مقاله «ISMS» را مطالعه کنید.

نکات بیشتر:

• جلسات آموزشی آگاه‌سازی درباره امنیت را به طور منظم برای همه کارمندان برگزار کنید.
• دستورالعمل‌های روشنی در مورد شناسایی و گزارش حوادث امنیتی ارائه دهید.
• دانش کارمندان خود را از طریق مواردی مانند شبیه‌سازی فیشینگ آزمایش کنید تا میزان اثربخشی آموزش خود را بررسی کنید یا ببینید کدام کاربران به آموزش بیشتری نیاز دارند.
• فرهنگ یادگیری مستمر را تقویت کنید و محتوای آموزشی را با تهدیدات به‌روز تطبیق دهید.

۱۰ . ارزیابی و رسیدگی منظم به ریسک را انجام دهید

ارزیابی‌کردن و رسیدگی به ریسک را به‌عنوان معاینه سلامت امنیت سایبری خود در نظر بگیرید. انجام ارزیابی‌های منظم برای سنجیدن اثربخشی اقدامات امنیتی نقطه پایانی و کمک به وضعیت امنیتی سالم بسیار مهم است.

ارزیابی‌کردن منظم، نقاط ضعف بالقوه و زمینه‌های بهبود را شناسایی می‌کند، درحالی‌که رسیدگی‌کردن، انطباق با سیاست‌های امنیتی را تضمین می‌کنند. داشتن این چرخه بهبود مستمر به شما امکان می‌دهد استراتژی‌ها را بر اساس یافته‌های خود تطبیق دهید و امنیت نقطه پایانی خود را محکم و مؤثر نگه دارید.

نکات بیشتر:

• ارزیابی‌های منظم ریسک را برای سنجیدن اثربخشی اقدامات امنیتی خود برنامه‌ریزی کنید که شامل امنیت نقاط پایانی، امنیت شبکه، پاسخ به حادثه و موارد دیگر می‎شود.
• رسیدگی‌های کاملی از سیاست‌های امنیتی نقاط پایانی، پیکربندی‌ها و انطباق کاربر انجام دهید.

یک چرخه بازخورد ایجاد کنید تا بر اساس نتایج ارزیابی‌ها و بررسی‌ها، بهبودها را پیاده‌سازی کنید. این راهنما لیست جامعی نیست، اما این نکات سازنده به شما پایه محکمی برای امنیت نقطه پایانی شما می‌دهد. با گنجاندن این نکات در استراتژی امنیتی خود، دفاع انعطاف‌پذیری ایجاد خواهید کرد و اطمینان حاصل می‌کنید که سازمان شما می‌تواند در مقابل تهدیدات امروز مقاومت کند.

منبع

• چرا شناخت نقاط پایانی در شبکه مهم است؟

  شناخت نقاط پایانی شبکه اولین گام برای ایجاد استراتژی امنیت سایبری است. با شناسایی تمامی نقاط ورود و دسته‌بندی آنها بر اساس میزان حساسیت، می‌توانید دفاع موثری در برابر آسیب‌پذیری‌ها و تهدیدات احتمالی ایجاد کنید.

• احراز هویت چندمرحله‌ای (MFA) چگونه به امنیت نقاط پایانی کمک می‌کند؟

  احراز هویت چندمرحله‌ای با افزودن لایه‌های اضافی امنیتی، امکان دسترسی غیرمجاز به نقاط پایانی را کاهش می‌دهد. حتی اگر مهاجم به اطلاعات ورود دست یابد، نیاز به اطلاعات دیگری دارد که امکان سوءاستفاده از حساب‌ها را محدود می‌کند.

• چگونه می‌توان خطرات مرتبط با دستگاه‌های شخصی (BYOD) را کاهش داد؟

  با تدوین سیاست استفاده از دستگاه‌های شخصی (BYOD) و استفاده از ابزارهای مدیریت دستگاه تلفن همراه (MDM)، می‌توان تعداد نقاط ورودی را کاهش و امنیت دستگاه‌های شخصی کارکنان را بهبود داد. این خط‌مشی‌ها تضمین می‌کنند که دستگاه‌های شخصی با استانداردهای امنیتی مطابقت دارند.