آنچه در این مقاله می‌خوانید
اهمیت رایانش ابری برای کسب‌وکارها روز به روز در حال افزایش است. اما چرا؟
برنامه‌نویسی مدرن یکی از دلایل وابستگی شرکت‌ها به رایانش ابری است. در این مقاله با ویژگی‌های کلیدی و محبوب رایانش ابری که آن را از زیرساخت‌های IT داخل سازمانی و سنتی متمایز می‌کند، آشنا می‌شوید.
تعدد ابزارها و تکنیک‌های موجود برای استقرار رایانش ابری مدام رو به افزایش است در حالی که مشخصه‌های کلیدی آن ثابت باقی می‌ماند.
AWS از سال 2006 شروع به فروش منابع رایانشی و فضای ذخیره‌سازی کرد و به همین دلیل از نخستین شرکت‌هایی بود که باعث شد رایانش ابری به عنوان یک گزینه جایگزین برای زیرساخت‌های داخل سازمانی محبوب شود. با مشاهده موفقیت AWS، گوگل و مایکروسافت نیز به همین مسیر روی آورند.
در حال حاضر، طیف خدمات ابری از زیرساخت‌ها تا مدل‌های نرم‌افزار به عنوان سرویس (SaaS) گسترده شده و شامل تمامی خدمات میان دو سر این بازه مثل هوش مصنوعی، کانتینرها (Containers)، رایانش بدون سرور، پایگاه‌های داده، اینترنت اشیا، شبکه اختصاصی، تجزیه‌وتحلیل داده‌ها، برنامه‌های داخلی سازمانی و… می‌شود.
هر کدام از زیرمجموعه‌های رایانش ابری مزایا و چالش‌های خاص خود را دارند، اما برخی از ویژگی‌های حیاتی رایانش ابری همه این مزایا و چالش‌ها را در بر می‌گیرند. در ادامه با این 8 ویژگی اصلی رایانش ابری آشنا می‌شوید.
مهم‌ترین دلایل محبوبیت و اهمیت رایانش ابری
1. ارائه خدمات به صورت سلف-سرویس
AWS، Microsoft Azure، Google Cloud و سایر پلتفرم‌های عمومی رایانش ابری، منابع لازم را تنها با یک کلیک یا فراخوان API در اختیار کاربر قرار می‌دهند. این فروشندگان خدمات ابری، دیتاسنترهای متنوعی در سرتاسر جهان دارند که باعث می‌شود بتوانند برای تحویل حجم وسیعی از توان پردازشی و ذخیره‌سازی به کاربرانشان آماده باشند. این موضوع برای تیم‌های سنتی IT که عادت کرده‌اند فرایند تدارک زیرساخت‌های داخل سازمانی ماه‌ها طول بکشد، کمی عجیب‌وغریب است.
به جای انتظار برای رسیدن سرورها به دیتاسنتری خصوصی، توسعه‌دهندگان نرم‌افزاری می‌توانند منابع و ابزارهایی که می‌خواهند را انتخاب کنند که این کار معمولاً از طریق پرتال سلف سرویس ارائه‌دهنده خدمات ابری انجام می‌شود. پس از انتخاب منابع و ابزارها، آن‌ها می‌توانند فوراً نسبت به نوشتن برنامه موردنظرشان اقدام کنند. ادمین می‌تواند آنچه توسعه‌دهندگان و تیم‌های IT اجرا می‌کنند را محدود کند. در محدوده تعیین‌شده توسط ادمین‌ها، پرسنل شرکت آزادی لازم برای ساختن، آزمایش و استقرار برنامه‌ها به‌دلخواه خود را دارند.
2. ادغام (لایه‌بندی) منابع
ارائه‌دهندگان خدمات ابر عمومی معمولاً خدمات خود را به‌صورت زیرساخت‌هایی ارائه می‌دهند که به‌صورت هم‌زمان در اختیار چند مشتری قرار می‌گیرد و با این روش، می‌توانند مشتریان خود را افزایش دهند. در این حالت، بار کاری مشتریان روی سخت‌افزار و نرم‌افزار موجود در لایه‌های پایینی به‌صورت مجازی مستقر می‌شود تا بتوان به چند مشتری به‌صورت هم‌زمان روی یک هاست سرویس داد. در حال حاضر ارائه‌دهندگان خدمات ابری در حال رو آوردن به ارائه در قالب سخت افزار و لایه های مجازی مختص به خود هستند. تا امنیت و سرعت دسترسی مشتریانشان به منابع را افزایش دهند.
3. مقیاس‌پذیری و انعطاف‌پذیری سریع
یکپارچگی منابع، مقیاس‌پذیری را برای ارائه‌دهندگان خدمات ابری و کاربران به ارمغان می‌آورد و به آن‌ها اجازه می‌دهد تا منابع رایانشی، فضای ذخیره‌سازی، شبکه‌سازی و سایر تجهیزات مورد نیاز خود را بر حسب نیازشان کم و زیاد کنند. این موضوع به تیم‌های IT سازمان‌ها اجازه می‌دهد تا آن دسته از حجم‌های کاری را که روی سرورهای ابری میزبانی می‌شوند بهینه کنند و محدودیت اعمال شده روی کاربران نهایی را به حداقل برسانند.
خدمات ابری قابلیت توسعه افقی و عمودی را دارند و به همین منظور، ارائه‌دهندگان خدمات ابری به مشتریان خود پیشنهاد می‌کنند تا از نرم‌افزارهای خودکارسازی برای مدیریت مقیاس‌پذیری‌های پویا استفاده کنند.
توسعه زیرساخت‌های سنتی داخل سازمانی به‌راحتی ممکن نبود و معمولاً سازمان‌ها مجبور بودند تا زیرساخت‌ها و سرورهای موردنیازشان را به حدی تهیه کنند که جوابگوی زمان پرباری آن‌ها هم باشد. در زمان کم‌باری شبکه، این تجهیزات بدون استفاده باقی می‌ماندند.
در حلی که معمولاً مقیاس‌پذیری نقشه‌های زیرساخت ابری آینده‌نگرانه و بلند مدت را توجیه می‌کند؛ انعطاف‌پذیری سریع یک ویژگی کوتاه‌مدت است. زمانی که نیاز مشتری به صورت ناگهانی افزایش پیدا می‌کند، آن دسته از سرویس‌ها و برنامه‌های ابری که به‌خوبی پیکربندی شده‌اند به سرعت و به‌صورت خودکار منابع لازم را در دسترس مشتری قرار می‌دهند تا بار اضافی وارد شده به شبکه را مدیریت کند. زمانی که نیاز مشتری برطرف می‌شود، خدمات ارائه شده به سطح قبلی باز می‌گردد.
۱۰ حوزه‌ای که تحت تاثیر رایانش ابری قرار می‌گیرند
4. هزینه متناسب با میزان استفاده
این ویژگی رایانش ابری هزینه‌های IT را از حالت دارایی سرمایه‌ای (Capex) به هزینه‌های عملیاتی (Opex) سوق می‌دهد؛ چرا که ارائه‌دهندگان خدمات ابری صورت‌حساب‌های خود را بر اساس ثانیه‌های استفاده شده از خدماتشان صادر می‌کنند. این مدل با استفاده از کاهش هزینه‌ها در مقیاس وسیع و افزایش بهره‌وری، اقتصاد مقیاس‌پذیری را پیاده می‌کند. گرچه عموماً به این ویژگی رایانش ابری به چشم یک مزیت نگاه می‌شود؛ اما تیم‌های IT در استفاده از آن باید محتاط باشند؛ چرا که نیازهای آن‌ها به منابع رایانشی عموماً ثابت نیست و همین موضوع می‌تواند هزینه‌هایشان را بالا ببرد.
بر همین اساس، اندازه منابع مورداستفاده در ماشین‌های مجازی باید درست باشد و زمانی که به آن‌ها نیازی نیست خاموش شوند یا در هنگام کاهش نیاز، مقیاس منابع مورد استفاده در آن‌ها کاهش پیدا کند. درصورتی‌که این اقدامات انجام نشود، سرمایه سازمان‌ها هدر می‌رود و صورت‌حساب‌های ماهانه غافلگیرشان خواهد کرد.
5. اندازه‌گیری خدمات رایانش ابری
اندازه‌گیری میزان استفاده از خدمات ابری هم برای ارائه‌دهنده خدمات و هم مشتری سودمند است. هر دوی آن‌ها بر میزان استفاده از منابع و خدمات مثل ماشین‌های مجازی، تجهیزات ذخیره‌سازی، پردازش و پهنای باند نظارت و آن را گزارش می‌دهند.
از داده‌های این گزارش برای محاسبه میزان استفاده مشتری از منابع ابری استفاده می‌شود و آن را به عنوان خوراک صورت‌حساب‌های مبتنی بر میزان استفاده به کار می‌برند. در همین حین، ارائه‌دهنده خدمات ابری هم متوجه می‌شود که مشتری چگونه از منابع استفاده می‌کند و به‌صورت بالقوه زیرساخت و خدمات خود را بهبود می‌دهد.
6. تاب‌آوری و در دسترس بودن
ارائه‌دهندگان خدمات ابری از تکنیک‌های متنوعی برای جلوگیری از عدم دسترس پذیری استفاده می‌کنند. یکی از این روش‌ها کاهش وابستگی جغرافیایی برای جلوگیری از قطعی خدمات در نقطه‌ای خاص است. همچنین با این قابلیت کاربران می‌توانند حجم کاری خود را متناسب با مناطق در دسترس افزایش دهند. این مناطق مجهز به افزونگی شبکه هستند و امکان اتصال تعدادی دیتاسنتر که نسبتاً به یکدیگر نزدیک هستند را فراهم می‌کنند. بعضی از سرویس‌های سطح بالاتر حجم‌های کاری را به‌صورت خودکار در سطح مناطق در دسترس خود پخش می‌کنند.
البته این سیستم‌ها عاری از خطا نیستند. قطعی‌های برق اجتناب‌ناپذیر هستند و به همین دلیل سازمان‌ها باید برای این شرایط غیرقابل‌پیش‌بینی برنامه داشته باشند. برای بعضی از سازمان‌ها، این برنامه‌ها به معنی پخش‌کردن حجم‌های کاری در مناطق جداگانه یا حتی پلتفرم‌های متفاوت است. البته این کار هم منجر به افزایش هزینه‌ها و پیچیدگی فرایندها می‌شود.
7. امنیت رایانش ابری
در گذشته بعضی از سازمان‌ها از انتقال حجم کاری خود به سرورهای ابری به دلیل ترس‌های امنیتی سر باز می‌زدند و در حال حاضر این نگرانی‌ها تا حد زیادی کاهش پیدا کرده است. بخشی از این اتفاق به دلیل پی‌بردن به مزایای بالا رخ داده است. ارائه‌دهندگان خدمات ابری برخی از بهترین متخصصان امنیت در جهان را در اختیار دارند و به همین دلیل در مدیریت تهدیدهای امنیتی از بسیاری از تیم‌های IT داخل سازمانی بهتر عمل می‌کنند. در حقیقت بعضی از بزرگ‌ترین سازمان‌های اقتصادی جهان اعتقاد دارند که رایانش ابری یک دارایی امنیتی است.
با این حال این موضوع کاربران را از انجام وظایفشان در بحث امنیت تبرئه نمی‌کند و به همین دلیل است که بسیاری از ارائه‌دهندگان خدمات ابر عمومی از مدل مسئولیت‌های اشتراکی استفاده می‌کنند. آن‌ها تمایل دارند تا امنیت را در سطح پلتفرم تأمین کنند و کاربران خودشان مسئول تأمین امنیت برنامه‌هایی باشند که روی این پلتفرم‌ها مستقر شده است. ناکامی در درک مرز بین این مسئولیت‌ها، منجر به افشای اطلاعات حساس شرکت‌ها در گذشته شده است.
راهکارهای بالا بردن امنیت در رایانش ابری
8. دسترسی گسترده به شبکه
بخش بزرگی از کاربرد ابر به فراگیر بودن آن باز می‌گردد. با استفاده از یک اتصال اینترنتی می‌توان داده‌ها را از هرجایی در جهان روی سرورهای ابری بارگذاری کرد و به آن‌ها دسترسی داشت و به همین دلیل کاربران می‌توانند از هر جایی که هستند روی آن کار کنند. برای بسیاری از سازمان‌هایی که ترکیبی از سیستم‌عامل‌ها، پلتفرم‌ها و دستگاه‌ها را دارند، رایانش ابری گزینه‌ای جذاب محسوب می‌شود.
برای حفظ دسترسی گسترده به شبکه، ارائه‌دهندگان خدمات ابری از پارامترهای متنوعی که نحوه دسترسی مشتریان به منابع ابری و داده‌ها را نشان می‌دهند، اطمینان حاصل و بر آن‌ها نظارت می‌کنند. این پارامترها شامل تأخیر (Latency)، مدت دسترسی، توان عملیاتی داده‌ها و… می‌شود. همچنین این پارامترها در تعیین الزامات کیفی خدمات و توافقات سطح خدمات نقش کلیدی دارند.
این مقاله را به اشتراک بگذارید
