آنچه در این مقاله می‌خوانید
با گسترش روز افزون استفاده از ابر و سرویس‌های ابری، استفاده از راهکارهایی برای مدیریت آسان این بستر توسط ارائه‌دهندگان ابری امری حیاتی است و منجر به تداوم سرویس‌دهی و تضمین کیفیت خدمات می‌شود. Software Defined Cloud Computing (SDCC)، راهکاری نوین است که مدیریت مراکز داده ابری را برای ارائه‌دهندگان ابر تسهیل می‌نماید. بنابراین در این مطلب سعی شده به معرفی SDCC بپردازیم و زمینه را برای ارائه مطالب بیشتر در این حوزه فراهم نماییم.
سیر تکاملی رایانش ابری
طی شواهد حاصل از پیدایش خدمات و سرویس‌های ابری در دو دهه اخیر، به نظر می‌رسد ابر مسیر صحیحی را در سیر تکاملی خود طی می‌کند. هدف اصلی خدمات ابری، ایجاد فضای فناوری اطلاعات سازمان یافته و بهینه به منظور خودکارسازی و شتاب‌دهی کسبوکارها می‌باشد.
اکثر محیط‌های فناوری اطلاعات در جهان، ، پیچیده و گران هستند. در سال‌های اخیر چالش اصلی برای کسبوکارها و فضای فناوری اطلاعات، نحوه تبدیل زیرساخت IT، به زیرساختی منعطف، قابل توسعه و برنامه‌ریزی، پویا، ماژولار و مقرون‌به‌صرفه، بوده است. سازمان‌ها به این نتیجه رسیده‌اند که عملیات تجاری می‌تواند بدون هیچ مشکل و مانعی با منابع IT کمتر، از طریق ادغام و تمرکز منابع و تجهیزات مختلف فناوری اطلاعات (سرورها، منابع ذخیره‌سازی و مولفه‌های شبکه) و یا با استفاده از راهکارهای نوین مانند مجازی‌سازی و یا ارائه در قالب کانتینر انجام شوند.
از طرف دیگر منابع مختلف فناوری اطلاعات مانند حافظه، ذخیره‌سازی دیسک ، قدرت پردازش و میزان I / O به طور دقیق مانیتور، اندازه‌گیری و مدیریت می‌شوند تا بهره‌وری آنها بیشینه گردد. بنابراین در مسیر رسیدن به بهینه سازی استراتژیک IT، به اتحاد و اشتراک‌گذاری راهکارها و خدمات آن، اهمیت ویژه‌ای داده شده است.
اما با وجود همه پیشرفتهای بی‌سابقه در رایانش ابری، هنوز فرصت‌ها و امکانات زیادی در این حوزه وجود دارد. از این رو، مفهوم SDCC به عنوان یکی از فرصت‌هایی که ریشه در بستر ابر دارد، بسیار مورد توجه قرار گرفته و فراهم کنندگان سرویس های ابری و سایر ذینفعان این حوزه، نگاهی رو به جلو برای داشتن SDCC دارند.
معرفی SDCC
SDCC، مفهومی است که در آن رفتار هر بخش از زیرساخت IT (storage، networking و security) با استفاده از نرم افزار تعریف و مدیریت میگردد. در این حالت، بر خلاف مدل سنتی، از آنها خارج شده و در یک واحد مرکزی قرار می‌گیرد که این بخش مرکزی، توانایی ارتباط با تجهیزات مختلف و کنترل آنها را دارد. با این تغییر صورت گرفته، می‌توان در مواقع نیاز، به راحتی سیاست‌ها را با استفاده از همین کنترل کننده نرم افزاری، تغییر داد.
لازم به ذکر است که در SDCC، تحول در زیرساخت صورت می‌گیرد و امکان تعریف سیاست و اهداف کسبوکار به صورت نرم افزاری برای کنترل رفتار تجهیزات IT فراهم میگردد. پس از اینکه این امکان توسط SDCC فراهم گردید، تعاریف نرم افزاری از اهداف کسبوکار، می‌توانند در ابزارهای استقرار خودکار نرم افزار، مدیریت پیکربندی و همچنین پلتفرمه‌ای مدیریت ابر مانند Openstack استفاده شوند و از این طریق عملکرد این ابزارها و پلتفرم‌ها را دقیق تر نمایند که علاوه تسهیل کار سرویس دهندگان ابری، بهبود شایان در کیفیت سرویس دریافت شده توسط مشتریان را به همراه خواهد داشت.
اگر بخواهیم دقیق‌تر صحبت کنیم، خودکارسازی عمیق‌تر و پیکربندی، کنترل و راهبری منابع سخت‌افزاری به صورت نرم‌افزاری، از اصولی است که در چشم‌انداز بلند مدت SDCC می‌باشد.
چندین نام برای SDCC وجود دارد که عبارتند از: Software Defined Infrastructure (SDI) ،Software Defined Cloud (SDC) ،Software Defined Cloud Networking (SDCN)، Software Defined Data Center (SDDC).
از آنجایی‌که که روش‌ها، معماری‌ها و تکنیک‌های پردازش موجود در مراکز داده ابری ممکن است باعث محدود شدن کارایی آنها شود، SDCC مفهوم پیشرفتهای است که با مجازی‌سازی همه منابع و عملیات مرکز داده و مدیریت نرم‌افزاری آنها، منجر به خودکار شدن مراکز داده می‌شود. بنابراین SDCC متشکل از سه فناوری Cloud Computing، Software Defined Networking(SDN) و Network Function Virtualization(NFV) می‌باشد.
به علت اینکه در SDCC از مفهوم SDN استفاده می‌شود، مدیریت و پیکربندی پویای لینک‌ها و سروهای مرکز داده با استفاده از کنترل‌کننده مرکزی تسهیل شده و پیچیدگی پیکربندی و مدیریت منابع ابر از بین می‌رود و از این طریق به مدیران شبکه امکان تغییر پویای پیکربندی‌ها را برای پشتیبانی از درخواست‌های سرویس مشتریان یا به عبارتی مستاجران ابر، میدهد.
به منظور تحقق SDCC، باید مراکز داده سنتی به SDDC که نوع پیشرفته آنها می‌باشد و از مفهوم NFV استفاده می‌کند، تبدیل شوند. این نوع مراکز داده، قابلیت برنامه‌ریزی عملیات مراکز داده سنتی را که کاملا مجازی سازی شده‌اند، ارائه می‌دهند. این عملیات عبارتند از:
- محاسباتی
- شبکه
- ذخیره سازی
- امنیت
اجزای اصلی SDCC
SDCC شامل مولفه های اصلی زیر است:
Software Defined Computing
Software Defined Storage
Software Defined Networking
Software Defined Security
رشد قابل ملاحظه مجازی سازی سرورها منجر به تحقق Software Defined Computing، خواهد شد. hypervisorهای فوق هوشمند که به آنها VMM نیز گفته می‌شود، به عنوان راه‌حلی نرم‌افزاری برای ایجاد، تخصیص، بازتخصیص و مهاجرت سرورهای فعال می باشد. به عبارت دیگر، سرورها در گستره مراکز ابری مجازی سازی و به صورت نرم افزاری مدیریت می شوند.
این مقاله را به اشتراک بگذارید
