آنچه در این مقاله می‌خوانید
معرفی پلتفرم‌های ابری
پلتفرم ابری، سیستم‌عامل و سخت‌افزار سرورها در دیتاسنتر است که برای ارائه خدمات رایانش ابری به مشتریان پیکربندی شده‌اند. پلتفرم ابری به کسب‌وکارها این امکان را می‌دهد که به جای خرید، نصب و مدیریت دیتاسنترها، سرورها و نرم‌افزارهای مورد نیاز برای دسترسی به این منابع در سازمان خود، به منابع رایانش مورد نیازشان از طریق اینترنت و با پرداخت هزینه بر اساس میزان استفاده، دسترسی پیدا کنند.
پلتفرم ابری چگونه کار می‌کند؟
پلتفرم‌های ابری با ایجاد یک مجموعه مجازی از منابع مشترک، رایانش، ذخیره‌سازی داده و شبکه را از طریق اینترنت ارائه می‌دهند. مشتریان می‌توانند در صورت نیاز به منابع پلتفرم ابری دسترسی پیدا کرده و تنها برای منابع مورد استفاده خود هزینه پرداخت کنند. پلتفرم‌های ابری از فناوری‌های مجازی‌سازی استفاده می‌کنند که چندین ماشین مجازی را روی سروری واحد ایجاد می‌کند، بهطوری که می‌توان سیستم‌عامل‌ها و برنامه‌های جداگانه‌ای را برای مشتریان مختلف روی یک سرور فیزیکی اجرا کرد.
مشتریان می‌توانند از خدمات رایانشی هم در پلتفرم‌های ابری عمومی و هم خصوصی استفاده کنند. پلتفرم‌های ابری به سازمان‌ها امکان می‌دهند که داده‌ها را ذخیره، پشتیبان‌گیری و بازیابی کنند، برنامه‌ها را آزمایش و تولید کنند، به پایگاه‌های داده ابری دسترسی پیدا کنند، مجموعه‌های بزرگ داده را تحلیل کنند، نرم‌افزار را در مقیاس جهانی ارائه دهند، به هوش تجاری دسترسی پیدا کنند، و برنامه‌های Cloud-Native ایجاد کنند..
پلتفرم ابری خصوصی چیست؟
پلتفرم ابری خصوصی یک محیط رایانش ابری است که به یک سازمان اختصاص دارد. ابر خصوصی ممکن است متعلق به سازمان باشد و توسط آن مدیریت شود یا از ارائه‌دهنده‌ی ابر خصوصی اجاره شود. برخلاف محیط چندکاربره ابر عمومی که چندین سازمان ممکن است منابع رایانشی موجود بر روی یک سرور فیزیکی را اجاره کرده و بر سر آنها رقابت کنند؛ ابر خصوصی محیطی تک‌‌کاربره یا “سرور اختصاصی” است، بهطوری که سازمان استفاده‌کننده از ابر خصوصی هرگز نیازی به رقابت برای منابع با سایر مشتریان ندارد.
پلتفرم ابری عمومی چیست؟
پلتفرم ابری عمومی توسط یک ارائه‌دهنده خدمات ابری یا تامین‌کننده شخص ثالث که مالکیت، مدیریت و ارتقاء سخت‌افزار و نرم‌افزار پلتفرم ابری را بر عهده دارد، اداره می شود. منابع موجود در پلتفرم ابری عمومی برای همه قابل دسترسی هستند. ارائه‌دهندگان ابر عمومی معمولاً به چندین مشتری که از طریق ماشین‌های مجازی بر روی سرور فیزیکی مشترک از یکدیگر ایزوله شده‌اند، خدمات ارائه می‌دهند.
مزایای پلتفرم ابری
پلتفرم‌های ابری و راهکارهای رایانش ابری مزایای متعددی برای کسب‌وکارها ارائه می‌دهند:
انعطاف‌پذیری بیشتر: با دسترسی به خدمات رایانش از طریق پلتفرم ابری به جای فناوری‌های درون‌سازمانی، سازمان‌ها می‌توانند به سرعت مقیاس‌پذیری خود را افزایش یا کاهش دهند تا با نیازهای تجاری خود سازگار شوند و از خطر تامین بیش از حد یا کمبود منابع جلوگیری کنند.
کاهش هزینه‌ها: پلتفرم‌های ابری به کسب‌وکارها امکان می‌دهند تا از هزینه‌های ایجاد دیتاسنتری درون‌سازمانی و همچنین هزینه‌های پرسنل IT برای مدیریت آن صرف نظر کنند. پلتفرم‌های ابری همچنین به سازمان‌ها اجازه می‌دهند تا تنها برای منابع ابری مصرفی خود هزینه پرداخت کنند که منجر به صرفه‌جویی قابل توجه در هزینه‌ها می‌شود.
عملکرد بهتر: پلتفرم‌های ابری با فراهم کردن دسترسی کسب‌وکارها به تمام قدرت رایانشی و ذخیره‌سازی ابری مورد نیاز به صورت درخواستی، می‌توانند عملکرد بسیار بهتری ارائه دهند. استفاده از مجموعه‌های مجازی‌سازی‌شده منابع ابری و راه‌حل‌های توزیع بار ابری به جلوگیری از bottleneck کمک می‌کند.
چابکی بیشتر: منابع درخواستی که از پلتفرم‌های ابری در دسترس هستند، به کسب‌وکارها این امکان را می‌دهند که زیرساخت ابری دقیقی را که در هر لحظه نیاز دارند، مستقر کنند و نوآوری و زمان ورود به بازار را تسریع بخشند.
استقرار سریع‌تر: منابع رایانش ابری به کسب‌وکارها این امکان را می‌دهند که فناوری‌های مورد نیاز خود را به جای اینکه روزها، هفته‌ها یا ماه‌ها طول بکشد در هر نقطه از جهان در عرض چند دقیقه مستقر کنند.
بهره‌وری بیشتر: از آنجا که پلتفرم‌های ابری توسط ارائه‌دهندگان ثالث مدیریت می‌شوند، تیم‌های IT از مسئولیت مدیریت، نگهداری و به‌روزرسانی سخت‌افزار و نرم‌افزار در سازمان معاف می‌شوند.
امنیت بیشتر: ارائه‌دهندگان خدمات ابری سرمایه‌گذاری زیادی در فناوری‌های امنیت ابری می‌کنند تا از پلتفرم‌های خود در برابر تهدیدات و قطعی‌ها محافظت کنند و امنیت قوی‌تری نسبت به اکثر سازمان‌ها برای دیتاسنترهای خود فراهم کنند.
قابلیت اطمینان بالاتر: به دلیل اینکه پلتفرم‌های ابری با مجموعه‌ای گسترده و مجازی‌سازی‌شده از منابع ساخته شده‌اند، از دیتاسنترهای درون‌سازمانی مقاوم‌تر هستند. پلتفرم‌های ابری توزیع‌شده شامل چندین سرور و سایت در سراسر جهان هستند تا قابلیت اطمینان بیشتری را تضمین کنند و بازیابی سریع‌تر در زمان بحران را ممکن سازند.
پویایی پیشرفته: پلتفرم‌های ابری از روند دورکاری و هیبرید پشتیبانی می‌کنند زیرا منابع رایانشی را برای کارمندان در هر مکان و هر زمان از طریق اینترنت در دسترس قرار می‌دهند.
مزایای پلتفرم ابری عمومی در مقایسه با پلتفرم ابری خصوصی چیست؟
هر دو پلتفرم ابری عمومی و خصوصی تمامی مزایای رایانش ابری را ارائه می‌دهند از جمله تأمین منابع رایانشی با قابلیت مقیاس‌پذیری بالا به صورت درخواستی و خودکار.
ابرهای عمومی مقیاس‌پذیری تقریباً نامحدود و بهره‌وری هزینه بسیار بالاتری را ارائه می‌دهند زیرا سازمان‌ها فقط برای منابع مصرفی خود هزینه پرداخت می‌کنند و مسئول خرید، نصب یا نگهداری هیچ‌گونه تجهیزاتی نیستند.
ابرهای خصوصی کنترل و سفارشی‌سازی بیشتری روی منابع اختصاصی ارائه می‌دهند و سطح بالاتری از امنیت و حریم خصوصی را فراهم می‌کنند. یکی از معایب ابرهای خصوصی این است که نیاز به سرمایه‌گذاری بیشتری در زمینه سخت‌افزار و نرم‌افزار دارند (هنگامی که پلتفرم ابری متعلق به سازمان باشد) و نیازمند مدیریت و نظارت بیشتری از سوی تیم IT داخلی هستند. ابرهای خصوصی همان سطح مقیاس‌پذیری ابرهای عمومی را ارائه نمی‌دهند.
بسیاری از سازمان‌ها رویکرد ابر هیبریدی را انتخاب می‌کنند و حجم‌های کاری خود را روی ترکیبی از پلتفرم‌های ابری عمومی و خصوصی مستقر می‌کنند تا از مزایای هر دو نوع محیط بهره‌مند شوند. بسیاری از کسب‌وکارها همچنین محیط چندابری را ترجیح می‌دهند؛ با استفاده از دو یا چند پلتفرم ابری عمومی یا خصوصی از دو یا چند ارائه‌دهنده خدمات ابری، تا پایداری را افزایش دهند و دقیقاً به خدمات مورد نیاز خود دسترسی پیدا کنند.
پلتفرم ابری به عنوان سرویس چیست؟
پلتفرم به عنوان سرویس (PaaS) دسترسی به محض درخواست به پلتفرمی ابری را برای تیم‌های توسعه نرم‌افزار فراهم می‌کند. توسعه‌دهندگان از راه‌حل‌های PaaS برای ساخت، آزمایش و اجرای نرم‌افزارها بدون نیاز به ساخت یا نگهداری زیرساخت برای پشتیبانی از این فعالیت‌ها استفاده می‌کنند. خدمات PaaS شامل زیرساخت‌های رایانشی – سرورها، ماشین‌های مجازی، ذخیره‌سازی و خدمات شبکه – و همچنین محیط اجرایی، میان‌افزارها و سیستم‌عامل‌هایی می‌شود که بخشی از محیط توسعه برنامه هستند.
رایانش بدون سرور چیست؟
مانند خدمات PaaS، رایانش بدون سرور به توسعه‌دهندگان اجازه می‌دهد تا برنامه‌ها را بدون نیاز به مدیریت سرورها یا زیرساخت‌های back-end ایجاد کنند. راهکارهای بدون سرور به‌مراتب آسان‌تر از PaaS مقیاس‌پذیر می‌شوند، اما توسعه‌دهندگان کنترل کمتری بر محیط بدون سرور نسبت به راهکارهای PaaS دارند.
محدودیت‌های پلتفرم‌های ابری چیست؟
از آنجا که پلتفرم‌های ابری از طریق اینترنت در دسترس هستند، همواره خطر قطعی یا عملکرد ضعیف به دلیل اتصالات کند وجود دارد. کسب‌وکارهایی که از پلتفرم‌های ابری عمومی استفاده می‌کنند، کنترل کمتری بر داده‌ها و منابع رایانشی خود نسبت به یک دیتاسنتر درون‌سازمانی دارند. امنیت نیز می‌تواند یک مسئله باشد. ارائه‌دهندگان پلتفرم‌های ابری راهکارهای امنیتی پیشرفته‌ای ارائه می‌دهند، اما آنها از مدل امنیتی مسئولیت مشترک استفاده می‌کنند که اغلب توسط مشتریان به‌درستی درک نمی‌شود و این موضوع وقتی که تیم‌های IT نقش و مسئولیت خود در تأمین امنیت داده‌ها و دارایی‌های تحت کنترلشان را به‌خوبی نمی‌دانند، می‌تواند منجر به شکاف‌های امنیتی شود. منبع
شما می‌توانید با استفاده از پلتفرم ابرآمد از سرویس‌های ابری از جمله سرور ابری و فضای ذخیره‌سازی ابری این شرکت بهره‌مند شوید.
سوالات متداول
- ۱. پلتفرم ابری چیست؟
رایانش ابری به منابع رایانشی مانند پردازش، ذخیره‌سازی و شبکه اطلاق می‌شود که به صورت درخواستی از طریق اینترنت در اختیار مشتریان قرار می‌گیرند. پلتفرم ابری شامل سخت‌افزار، نرم‌افزار و سیستم‌عامل موجود در یک یا چند دیتاسنتر است که امکان رایانش ابری را فراهم می‌کند.
- ۲. CDN ابری چیست؟
شبکه تحویل محتوا یا CDN، شبکه‌ای جغرافیایی توزیع‌شده از نقاط حضور (PoPs) است که می‌تواند محتوا را از مکآنهای نزدیک به کاربران ارائه دهد. با کش کردن محتواهایی مانند صفحات وب، تصاویر و ویدیوها در انواع سرورهای پروکسی در مکآنهای مختلف، CDNها می‌توانند محتوا را سریع‌تر به کاربران ارائه دهند، تأخیر را کاهش دهند و تجربه‌های آنلاین بهتری فراهم کنند. CDN ابری به جای استفاده از خدمات مخابراتی، از منابع رایانش ابری برای مدیریت و اجرا استفاده می‌کند.
- ۳. رایانش بدون سرور چیست؟
مانند خدمات PaaS، رایانش بدون سرور به توسعه‌دهندگان اجازه می‌دهد تا برنامه‌ها را بدون نیاز به مدیریت سرورها یا زیرساخت‌های back-end ایجاد کنند. راهکارهای بدون سرور به‌مراتب آسان‌تر از PaaS مقیاس‌پذیر می‌شوند، اما توسعه‌دهندگان کنترل کمتری بر محیط بدون سرور نسبت به راهکارهای PaaS دارند.
این مقاله را به اشتراک بگذارید
